სინოფსისი

ბადნის ფსიქოლოგიური პორტრეტი, უსაფრთხოების სამსახურის ოფიცერი, რომელიც ოცი წლისგანმავლობაში აკვირდებოდა კაროლ ვიოლეტას. ბადნისა და ეპისკოპოსს შორის განსაკუთრებულიკავშირი ყალიბდება, რომელმაც არ იცოდა მისი არსებობის შეახებ (ისინი არასოდეს შეხვედრიანერთმანეთს პირისპირ) : ცალმცხრივი, აკვიატებული და პათოლოგიური კავშირი.

ბიოგრაფია

გიორგი სიხარულიძე ქართველი, ამერიკელი მწერალი, რეჟისორი და პროდიუსერია რომელიც ცხოვრობსროგორც თბილისში ასევე ნიუ-იორკში. მისი ფილმების ეკრანიზაცია მოხდა ტორონტოს, სუნდანსის, კარლოვივარის, კლერმონ-ფერანის საერთაშორისო კინოფესტივალებზე და სხვა. ის არის კანის კინოფესტივალისCinéfondation Residence-ის, Torino Script Lab და Torino Feature Lab მონაწილე. მას აქვს ბაკალავრის დიპლომიNYU-სგან და კოლუმბიის უნივერსიტეტის MFA დიპლომი სცენარისტიკისა და რეჟისურის მიმართულებით.

სინოფსისი

როდესაც სანდროს მამა გადაწყვეტს თავისი ცხოვრება ღმერთს მიუძღვნას და მონასტერში გაემგზავროს,თინეიჯერი ინტროვერტი აღმოაჩენს რო მოაკლდა ცხოვრების ფუნდამენტური ჭეშმარიტება. დედისა დამამისაგან მიტოვებული ახალგაზრდა მამაკაცი, რომელიც საზღვარგარეთ მუშაობს იწყებს მოგზაურობასსაკუთარი თავის აღმოჩესაჩენად. უმეგობრდება ლაშას, რომელსაც კავშირი აქვს ულტრამემარჯვენეორგანიზაციასთან, ასევე იყენებს შანსს შეისწავლოს საკუტარი სექსუალობა. გიორგი სიხარულიძისსრულმეტრაჟიანი დებიუტი იკვლევს იმ სენსიტიურ საზღვარს, რაც არსებობს დამკვირვებელსა დადასაკვირვებელთ შორის და ეძებს პასუხს, სად მიექანება თანამედროვე პოსტ საბჭოური ქართველისაზოგადოება, როცა ის რელიგიური კონსერვატიზმისა და ეროვნული ნაციონალიზმის საზღვარზე დგას ერთიმხრივ და დამოუკიდებლობისა და მოდერნიზაციის სურვილის საზღვარზე – მეორე მხრივ.

სინოფსისი

რუსეთში, ქართველების სასტიკი და უკანონო მასობრივი დეპორტაციის დროს. ახალგაზრდა ქართველი ქალი, მედეა,რომელმაც ცოტა ხნის წინ გაყიდა თავისი სახლი საქართველოში, პეტერბურგის ისტორიულ ცენტრში ბინისდასათვალიერებლად მიდის. იყიდება ძალიან დაბალ ფასად, მაგრამ იყიდება მფლობელის მოხუც ვადიმ ვადიმიჩისსახლში დარჩენის პირობით. მედეას ყველაფერი მოსწონს, მოხუცი კაცის ბინაში ცხოვრების პერსპექტივაც კი არაშინებს მას. ის მზად არის სასწრაფოდ გადავიდეს საცხოვრებლად და დაიწყოს ახალი ცხოვრება, მაგრამ სურსჰქონდეს ერთთვიანი გამოსაცდელი ვადა.

ბიოგრაფია

რუსუდან გლურჯიძე რეჟისორი, სცენარისტი და პროდიუსერია. დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტიფრანგული ენისა და ლიტერატურის განხრით. 1990-1996 წლებში თბილისის შოთა რუსთაველის სახელობისთეატრისა და კინოს უნივესრსიტეტში, გიორგი შენგელაიას კლასში ეუფლებოდა კინორეჟისურასა და სცენარისტისპროფესიას. 2017 წლიდან არის საპროდიუსერო კომპანია „სინეტეკის“ პროდიუსერი და სამხატვრო ხელმძღვანელი.რუსუდან გლურჯიძე არაერთი საერთაშორისო კინოფესტივალის ჟიურის წევრი იყო, მათ შორის: კარლოვი-ვარის,ფესტივალზე, ევრაზიის, ფაჯრის (თეირანი) ფესტივალზე და სხვა. ფილმები - „სხვისი სახლი“ (2016), „ოსკარი“ (1996),„ნოქტიურნი“ (1993). „ანტიკვარიატი“ მისი ბოლო ფილმია, რომლის პრემიერა ვენეციის კინოფესტივალის „GiornateDegli Autori” სექციის ფარგლებში შედგა

ბიოგრაფია

ვუსლატ სარაჩოღლუ დაიბადა ტოკატში (თურქეთი). მან ბაკალავრიატი დაასრულა ბილგისუნივერსიტეტში, სოციალური მეცნიერებების და საერთაშორისო ურთიერთობების ფაკულტეტზე, ხოლომაგისტრატურა ბოგაზიჩის უნივერსიტეტში, თურქეთის თანამედროვე ისტორიის ფაკულტეტზე. ისშეუერთდა სარაევოს ნიჭიერების გამპუსს 2010 წელს. მას აქვს მოკლემეტრაჟიანი ფილმი სახელწოდებით“Kakafoni” და დოკუმენტური ფილმი „Müslüm Baba'nin Evlatlari”. მუშაობდა კოორდინატორად დამსახიობად 2014 წელს ფილმში „Neden Tarkovski Olamiyorum”.მისი მხატვრული ფილმი „Borc” მონაწილეობდა არაერთ ეროვნულ და საერთაშორისო ფესტივალში. 2018წელს მან მოიგო „ოქროს ტულიპანი საუკეთესო ფილმის “ჯილდო სტამბოლის ფილმების ფესტივალზე,„საუკეთესო მონტაჟის“და „საუკეთესო მსახიობის“ ჯილდო ბოსფორის ფილმების ფესტივალზე და„საუკეთესო სადებიუტო ფილმის“ ჯილდო მალატიის კინოფესტივალზე.

სინოფსისი

სამი და-ძმა განსხვავებული მენტალიტეტითა და ცხოვრების წესით: ტაჰსინი, იასინი და რემზიე. მამისიდუმალმა სიკვდილმა ისინი გააერთიანა ტოკატში, ქალაქში სადაც დაიბადნენ. ტოკატში ყოფნის დროსისინი დაუახლოვდნენ ერთმანეთს, ხან თბილი ურთიერთობა აქვთ, ხან კი დაძაბული. ხანდახან იქმნებაერთიდან ორ ალიანსამდე. ძმების ურთიერთობების სირთულე ყველა ასპექტში იგრძნობა. ისინიმიხვდებიან, რომ მათ ერთობლივი წარსული განსხვავებულად ახსოვთ. არაფერი არის ისე, როგორც მათეგონათ რომ იყო.

ბიოგრაფია - რომან ბონდარჩუკის სადებიუტო მხატვრული ფილმის ვულკანი (2018) პრემიერა შედგა კარლოვი ვარში დამოიპოვა 12 საერთაშორისო ჯილდო, მათ შორის უკრაინის შევჩენკოს ეროვნული პრემია. მისმა დოკუმენტურმაფილმმა უკრაინულმა შერიფებმა (2015) მიიღო ჟიურის სპეციალური პრიზი ამსტერდამის საერთაშორისოდოკუმენტური ფილმების ფესტივალზე და იყო უკრაინის წარდგენილი საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმიაკადემიის დაჯილდოებაზე. Dixie Land (2016) ოდესის საერთაშორისო კინოფესტივალზე ოქროს ჰერცოგისჯილდო მოიპოვა. ბონდაჩუკი არის Docudays UA ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო დოკუმენტურიფილმების ფესტივალის სამხატვრო ხელმძღვანელი.

სინოფსისი - ახალგაზრდა ბიოლოგი იურა რეალურად წარმართავს მშვიდ პროვინციულ ცხოვრებას ბუნების ისტორიისმუზეუმში თავისი სამსახურით. ის ჯერ კიდევ სახლში ცხოვრობს დედასთან ერთად – რომ არ გააღიზიანოს მისიპომპეზური თაყვანისმცემელი „ჯონათან ლივინგსტონ თოლიადან“ წაკითხულით. მარმოტის, სამხრეთუკრაინის სტეპზე გადაშენებული არსების ძიებაში, იურა ცეცხლის მოწმეა. ცდილობს საზოგადოებისყურადღება მიიპყროს უსამართლობაზე, ის მოულოდნელად ხვდება სენსაციურ ადგილობრივ საინფორმაციოპორტალზე და სულ უფრო ღრმად იპყრობს ქსელის აბსურდულ ჩახლართებს, რომლის ამოხსნაც ნამდვილადარავის აინტერესებს.

ბიოგრაფია

ლილია ინგოლფსდოტირი, სცენარისტი და რეჟისორია, მან დაამთავრა ლონდონის ფილმების სკოლა დაFAMU, ჩეხურ კინოსკოლაში, პრაღაში. მან დაწერა და გადაიღო დაახლოებით 20 მოკლემეტრაჟიანი დასაშუალო ხანგრძლივობის ფილმი, რომლებიც ნაჩვენები იყო მრავალი A კატეგორიის ფესტივალზე დაფართო გავრცელება მოიპოვა როგორც ეროვნული, ისე საერთაშორისო მასშტაბით.

სინოფსისი

ვიდრე სიგმუნდი ბიზნესითაა დაკავებული, მარია კარიერას, ბავშვების მოვლა პატრონობასა და სახლისმართვას ათავსებს. როგორც ბევრი სხვა ურთიერთობა, მათიც ადრეულ სტადიაზე სიყვარულსა დაჰარმონიასთან იყო დაკავშირებული,თუმცა მრავალწლიანი ქორწინების შემდეგ ნაპრალები გაჩნდა.საბოლოოდ სიგმუნდი განქორწინებას ითხოვს, რის გამოც მარია საკუთარ შიშებს დაუპირისპირდება.მიუხედავად იმისა, რომ ეს ფილმი უბრალოდ განქორწინების დრამას ჰგავ, მწერალ-რეჟისორი ლილიაინგოლფსდოტირის ამ დებიუტს გაცილებით შორს მივყავართ, იგი წარმოგვიდგენს ქალის მრავალშრიანიხასიათის შესწავლას, რომელიც განიცდის კრიზისს, რასაც ის თვითშემეცნებამდე მიჰყავს. „Lovable” არარის ისტორია ნამდვილი სიყვარულის ძიების შესახებ; პირიქით, ახალი მიდგომაა რომანტიკისთანამედროვე იდეების შესასწავლად, ურთიერთობაში თანასწორობასა და ქალის ძალაუფლების შესახებ.

ბიოგრაფია

ლეონარდო მოურამატეუსს აქვს მაგისტრის ხარისხი მულტიმედია ხელოვნების სფეროში ლისაბონისუნივერსიტეტში და ბაკალავრის ხარისხი კინემატოგრაფიასა და აუდიოვიზუალურ ხელოვნებაში სეარასფედერალურ უნივერსიტეტში. ის მუდმივად ჩართულია ხელოვნებასა და ცეკვის დრამატურგიაში.მოურამატეუსი იმ ფილმების სცენარისტი და რეჟისორია, რომლებიც მრავალ ფესტივალზე იყო წარდგენილი,მათ შორისაა ლოკარნო, ვიენალე IDFA, Cinema du Reel და ფაბიკი. მისი ფილმოგრაფიის რეტროსპექტივებიწარმოდგენილი იყო პორტუგალიაში, საფრანგეთში, კოლუმბიაში და ბოლო დროს როტერდამის ფესტივალზე.

სინოფსისი

გრისი ახალგაზრდა ბრაზილიელი ქალია, რომელიც სწავლობს და მუშაობს ლისაბონში. ერთ დღეს, სამსახურშიყოფნისას ის შეხვდება ალფონსოს, რამაც გამოიწვია მთელი რიგი მოვლენები, რომლებიც მას მშობლიურსიერაში აბრუნებს. მესამე მხატვრულ ფილმში ლეონარდო მოურამატუსი ოსტატურად აერთიანებს ზღაპრებსადა სარკეების თმებს, ყველაფერი კი ბრაზილიისა და პორტუგალიის წარმოსახვითი საზღრვის ფონზე, რომელიცროგორც აკავშირებს ასევე გამოყოფს ამ ყვეყნებს. მომხიბლავი მსახიობების მიერ წარმოთქმული მწვავედიალოგებით, ფილმი იდენტობის რთულ თემებს განიხილავს მსუბუქი და მიმზიდველი გრძნობით,განსაკუთრებით სოციალური და სქესობრივი ურთიერთობების თვალსაზრისით. (E.V)

ბიოგრაფია - მათიას გლასნერი დაიბადა 1965 წელს ჰამბურგში. 90-იან წლებში მან გადაიღო "ჰიპსტერ-ტრილოგია", რომლისპრემიერა შედგა ბერლინალეზე. შემდგომში მან გადაიღო ფილმები "DER FREIE WILLE" (რომელმაც 2006 წლისბერლინალეზე ვერცხლის დათვი მოიპოვა მთავარ როლზე იურგენ ვოგელისთვის), "THIS IS LOVE"(საფესტივალო კონკურსი სან სებასტიანში) და "GNADE" ( ბერლინალეს კონკურსი). მისმა უახლესმამხატვრულმა ფილმმა "DYING" მოიპოვა ვერცხლის დათვი საუკეთესო სცენარისთვის ბერლინალეს 2024 წელსდა ოთხი LOLAS GERMAN FILM AWARDS 2024, მათ შორის საუკეთესო მუსიკალური და ოქროს ლოლასაუკეთესო ფილმისთვის.

სინოფსისი - ლუნის ოჯახი დიდი ხანია ნამდვილად არ არის ოჯახი. ლისი ლუნისი, 70-იან წლებში, მშვიდად ბედნიერია,როდესაც გერდს, მის ქმარს, რომელიც ნელ-ნელა შორდება დემენციას, მოთავსებულია მოვლის სახლში. მაგრამმისი ახლად აღმოჩენილი თავისუფლება ხანმოკლეა: დიაბეტი, კიბო, თირკმელების უკმარისობა და სიბრმავისდაწყება მიუთითებს იმაზე, რომ მას ბევრი დრო არ რჩება თავისთვის. ამასობაში მისი ვაჟი ტომი, რომელიცდირიჟორია, თავის დეპრესიულ საუკეთესო მეგობარ ბერნარდთან ერთად მუშაობს კომპოზიციაზესახელწოდებით "Dying". ტომის ყოფილ შეყვარებულს, ლივს სურს, რომ ის იყოს მისი შვილის სუროგატი მამა.მისი და ელენი იწყებს რომანს დაქორწინებულ სტომატოლოგთან, რომელთანაც იზიარებს გატაცებასალკოჰოლისა და ინტოქსიკაციის მიმართ. მაგრამ ცხოვრებაში ყველაფერს თავისი ფასი აქვს. სიკვდილის წინაშემყოფი ოჯახის წევრები საბოლოოდ კვლავ ხვდებიან ერთმანეთს.

ბიოგრაფია

შვედმა კინორეჟისორმა, სცენარისტმა და ავტორმა ლუკას მუდისონმა (1969) გასაოცარი ნამუშევრებითთავი კინოინდუსტრიაში დაიმკვიდრა. 1994 წელს დანიის ეროვნული კინოსკოლის დასრულების შემდეგ,მუდისონი შვედურ ტელევიზიაში მუშაობდა სცენარისტად, ვიდრე სრულმეტრაჟიანი ფილმებშიგადავიდოდა კრიტიკოსების მიერ აღიარებული ფილმით „Fucking Amal” (1998). ფილმებში მუდისონისნამუშევრები დაჯილდოვებულია აღიარებით, მათ შორისაა ფილმები Together (2000) და Lilya 4-ever(2002).

სინოფსისი

ერთმანეთისგან განსხვავებული ინდივიდების ჯგუფი 1975 წელს ცხოვრობდნენ კომუნაში,სახელწოდებით „ერთად“. ახლა 1999 წელია და კოლექტივი ძალიან შემცირდა. კომუნა შედგება მხოლოდორი ადამიანისგან- გორანი და კლასე. მარტოსულობის გრძნობის ფონზე ძველ მეგობრებთანგაერთიანების იდეა უჩნდებათ.

ბიოგრაფია

1962 წელს დაბადებული მანიჯე ჰეკმათი პოლიტიკური კინოს ერთ-ერთი გამორჩეული ფიგურაა ირანში. 1995წელს მან დაიწყო კინოკარიერა, როგორც პროდიუსერი. 2002 წელს, მისი ხანგრძლივი სწავლისა და საველესამუშაოების საფუძველზე, ჰეკმატმა გადაიღო თავისი სადებიუტო ფილმი „ქალთა ციხე“ ირანელი პატიმრებისმდგომარეობის შესახებ. ფილმის პრემიერა შედგა ვენეციის კინოფესტივალზე და შემდეგ შევიდა ფესტივალისწრეში. 2007 წელს მისი მეორე ფილმი, სამი ქალი, აჩვენეს 80-ზე მეტ საერთაშორისო კინოფესტივალზე,დაწყებული ბერლინალედან. მას ასევე გადაღებული აქვს არაერთი დოკუმენტური ფილმი - ყველაზეგამორჩეული მე, ჩემი ოთახი და ჩემი მეგობრები (2004); ასი წლის პარლამენტი ირანში (2005); ქალები გამოდიანსახლიდან (2006 წ.); და იავნანა (2016). 2020 წელს, თავისი მე-4 მხატვრული ფილმით, BANDAR BAND,მონაწილეობდა ტორონტოში, ციურიხში, მილის ხეობაში, ბოსფორში, ჰაინანში და ა.შ. და მოიპოვა მთავარიჯილდო კოლკატაში.

სინოფსისი

წყვილს განზრახული აქვს გააშენოს თავისი ცხოვრება ნარჩენების საწყობის გულში, ირანის ჩრდილოეთტყეების გულში. ისინი იწყებენ სხვადასხვა საქმის კეთებას იმ საგნებით, რომლებსაც პოულობენ დამეგობრობენ სხვა ადამიანებთან... მაგრამ რა რჩება იმ ადამიანებისგან, რომლებიც დეტერმინირებული არიანშეებრძოლონ თავიანთ ბუნებას? მიუხედავად მათი დაბრკოლებებისა - ისინი იზიარებენ ღრმა სიყვარულს დაერთმანეთზე მზრუნველობას

ბიოგრაფია

გიორგი მუხაძემ დაამთავრა შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს საქართველოს სახელმწიფო უნივერსიტეტის კინორეჟისორი. ის მუშაობდა რეჟისორად, სცენარისტად და პროდიუსერად 2019 წელს საკუთარი საპროდიუსერო სახლის „Terra Incognita Films“-ის შექმნამდე. მისი პირველი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი „ანას მოლოდინში“ პრემიერა შედგა კარლოვი ვარის საერთაშორისო ფესტივალზე. ის აქტიურად იყო ჩართული და მუშაობდა კრეატიულ კონსულტანტად ცნობილ ლგბტ დრამაზე "და ჩვენ ვიცეკვეთ", რომლის პრემიერა შედგა კანში 2019 წელს. ამჟამად მუშაობს მხატვრულ ფილმზე "When you are 17", რომელიც ქართულ-გერმანული თანამონაწილეა. - წარმოება. ის ასევე აწარმოებს რამდენიმე შორტს და მხატვრულ თამაშს TIF-ის მეშვეობით. 2021 წელს მან დააარსა თელავში Zaira Arsenishvili Script Development Residence, რომელიც ყოველწლიურად იმართება.

ტობი ანდრისმა გადაიღო ორი ექსპერიმენტული მოკლემეტრაჟიანი ფილმი, Memorybox (2014) და The Belt (2017), სანამ ჭიათურის (2021) უფრო კონვენციურ ნარატივებს მიმართავდა, საქართველოში გადაღებული G.R.E.C-ის მხარდაჭერით. საფრანგეთში დიდი მოწონება დაიმსახურა. მისი მეორე ქართული ფილმი წყალტუბო (2022) გადაღებულია კანადის სამხატვრო საბჭოს მხარდაჭერით. 2024 წელს დაასრულა მეხუთე მოკლემეტრაჟიანი ფილმი „სატყუარა“ გიორგი მუხაძესთან ერთად. მისი პირველი სრულმეტრაჟიანი ფილმი „დავიწყებული“ ამჟამად დამუშავების პროცესშია.

სინოფსისი

 ბიოგრაფია

დავიბადე თბილისში 1991 წლის 23 იანვარს. თბილისშივე დავამთავრე სკოლა და 2009 წელს ჩავაბარე თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის უნივერსიტეტში კინო-ტელე ხელოვნების ფაკულტეტზე. პარალელურად ვმუშაობდი ფილმებზე და ვიღებდი ამ ფილმებისთვების “მეიქინგ ოფ” ებს. 

2016 წელს გავიარე კურსები სარეკლამო სფეროს მიმართულებით და კრეატიულ სარეკლამო სააგენტო “ვოთერ განზსში”, ხოლო შემდეგ “აბკ”-ში დავიწყე კრეატიულ ქოფირაითერად მუშაობა. პანდემიის დროს დავწერე რამდენიმე სცენარი. ერთ-ერთი შევიტანე საქართველოს კინოცენტრის მიერ გამოცხადებულ კონკურსში. გავიმარჯვე და გადავიღე ჩემი პირველი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი “მკვდარი” 

სინოფსისი

სინოფსისი

ფილმი დაფუძნებულია პოეტური სიყვარულის ისტორიაზე. ვინ არის “ელენე დარიანი”, პოეტ პაოლო იაშვილის მისტიფიკაცია, თუ მის ჩრდილს ქვეშ მოქცეული ქალი? ეს კითხვა საქართველოში დღემდე აქტუალურია. 

ბიოგრაფია

ელენე თავაძე დაიბადა 1990 წლის 28 სექტემბერს, ქალაქ თბილისში. 2012 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი ანიმაციური ფილმების რეჟისურის განხრით. 2021 წლამდე სხვადასხვა ტელევიზიაში წამყვანად და ჟურნალისტად მუშაობდა.

2022 წელს დააფუძნა სტოპ მოუშენ სტუდია ,,ფანტასმაგორია”. სოციალური საწარმო “ფანტასმაგორია”-ს მისიაა თოჯინური ანიმაციის აღდგენა და პოპულარიზაცია საქართველოში.

“ელენე დარიანი” პირველი თოჯინური ანიმაციაა, როგორც რეჟისორისთვის ასევე სტუდია “ფანტასმაგორიასათვის”.

ბიოგრაფია

რეჟისორი/მსახიობი ლევან ბირკაძე დაიბადა და გაიზარდა თბილისში. 2016 წლიდან მუშაობდა სხვადასხვა სახის კომერციულ, კორპორატიულ და დოკუმენტურ პროექტებზე, კადრს მიღმა ფილმებზე, როგორც რეჟისორი, ოპერატორი და მემონტაჟე. 2022 წელს სწავლობდა ქართულ-ამერიკულ კინო აკადემიაში, სადაც გადაიღო სამი მხატვრული მოკლემეტრაჟიანი ფილმი როგორც ოპერატორმა და ერთი სადებიუტო მხატვრული, როგორც რეჟისორმა.

სინოფსისი

მეწაღეს აერევე კლინეტების ფეხსაცმელების პარკი და მისდევს ფეხსაცმლის რეალურ პატრონს - გოგონას რომელიც შეუყვარდება

ბიოგრაფია

მე ვარ ალექსანდრე ვისოცკი, იგივე „სანდრო“, პოლონურ-ქართული წარმოშობის კინემატოგრაფისტი. 2008 წელს დავიწყე კოლეჯის განათლება აშშ-ში. თუმცა, ერთი წლის სწავლის შემდეგ მივიღე გადაწყვეტილება, გავყოლოდი ჩემი ცხოვრებისეული გატაცება კინემატოგრაფიით. ამ არჩევანმა მიბიძგა ჩამეწერა პოლონეთის პატივცემულ ეროვნულ კინო სკოლაში ლოძში 2012 წელს, სადაც საბოლოოდ 2017 წელს მივიღე მაგისტრის ხარისხი კინემატოგრაფიის მიმართულებით.

მთელი ჩემი კარიერის განმავლობაში, მე შევქმენი ვრცელი პორტფოლიო, ჩემი უნარების წვლილი სხვადასხვა ფილმებსა და რეკლამებში. სწავლის დამთავრებიდან მალევე, პოლონეთში, ვროცლავში, 3-სეზონიანი სერიალის ფოტოგრაფიის დირექტორის როლი ვითამაშე. ჩემი ფილმები ნაჩვენებია მსოფლიოს ფესტივალებზე, მათ შორის ისეთ ფესტივალებზე, როგორიცაა DokLeipzig, FID Marseille, IndieLisboa და ვარშავის კინოფესტივალი. 2023 წელს პოლონეთში სოლანინის კინოფესტივალზე იან მაჩულსკის ჯილდოზე საუკეთესო კინემატოგრაფიისთვის ვიყავი ნომინირებული მოკლე დოკუმენტურ ფილმზე „ბიძია ვახოს სიზმარი“ ნამუშევრისთვის.

სინოფსისი

პოლონეთში მცხოვრებ საქართველოდან ემიგრანტ წყვილს მძიმე დრო ელის. მათი ურთიერთობა გამოცდას განიცდის, როდესაც მათ ძაღლს უბედური შემთხვევა აქვს და ძვირადღირებული ოპერაცია სჭირდება.

ბიოგრაფია

გიორგი არაბული დაიბადა 1991 წელს ხევსურეთში, საქართველოს მთიან რეგიონში. დაამთავრა თბილისის შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტის დრამის ფაკულტეტი. 2012 წელს გამომცემლობა „ინტელექტმა“ გამოსცა მისი პირველი ლექსების კრებული „გამგზავრება“ და „გვრინი“ (2017). მისი ლექსები ითარგმნა ფრანგულ, იტალიურ, შვედურ, ბერძნულ, ჩეხურ, პოლონურ, უკრაინულ, ლიტვურ ენებზე და ა.შ. 2013 წლის დეკემბრიდან არის დუშეთის დრამატული თეატრის დირექტორი. გიორგი არაბული წინანდლის პრემიის ლაურეატია 2016 წლის საუკეთესო პოეტური კრებულის კატეგორიაში."ალდი" მისი პირველი სრულმეტრაჟიანი მოკლემეტრაჟიანი ფილმია.

სინოფსისი

ალდი სოფლის ერთადერთი და უკანასკნელი მკვიდრია. მან უნდა გააგრძელოს თავისი ცხოვრება და უცნაური ხილვებით  გარშემორტყმულმა შეასრულოს რიტუალები.

ბიოგრაფია

ემილ კაშკა დაიბადა 1996 წელს ტიროლში. ინსბრუკში, სევილიასა და ვენაში ლიტერატურის შესწავლის შემდეგ, ვენის კინოაკადემიაში სცენარისა და რეჟისურის შესწავლა დაიწყო. 2021 წელს მან გამოაქვეყნა სადებიუტო რომანი „Grünholz“, ხოლო 2022 წელს დადგა პირველი პიესა „Seit Jakob“ „Deutscher Theaterverlag“-ში. "Ins Wilde Land" მისი კინოდებიუტია

სინოფსისი

ბიოგრაფია

ანასტასია მიხალჩუკი (დ. 1996, უკრაინა) - მსახიობი და  კინორეჟისორია. 2018 წელს დაამთავრა კიევის ეროვნული პოლიტექნიკური უნივერსიტეტი სოციოლოგიის სპეციალობით. 2019 წლიდან იგი გამოჩნდა 10-ზე მეტ სატელევიზიო და კინოფილმში, მათ შორის მიროსლავ ლატიკის 2022 წლის მხატვრულ ფილმში MAKSYM OSA: THE GOLD OF WREWOLF, რომელიც გახდა კომიქსების პირველი ადაპტაცია უკრაინული კინოს ისტორიაში. 2023 წელს მან დაამთავრა SKVOT ონლაინ სკოლა   კინორეჟისორის კურსი, რომლის დროსაც  გადაიღო თავისი პირველი მოკლემეტრაჟიანი მხატვრული ფილმი HAPPY END DAY (2024).

სინოფსისი

სინოფსისი

როდესაც ჩიტები დაფრინავენ დიდ, ცარიელ კოლიზეუმში, დრო და სიკვდილი ერთ ღამეში ხვდებიან ერთმანეთს. კუბის ფრენბურთის ნაკრების მთავარი მოთამაშის, ბოლოის გონებიდან არ სცილდება ფიქრები მეგობარზე რომელიც აღარ არის, მაგრამ ტკივილის მიუხედავად ცდილობს დილის ვარჯიშს დაუბრუნდეს.

ბიოგრაფია

1994 წელს დაბადებული ჩინელი კინორეჟისორის, ლამ კან-ჟაოს დებიუტი 20 წლის ასაკში შედგა დაბალბიუჯეტიანი მხატვრული ფილმით "The DOG", რომელმაც ის ყურადღების ცენტრში მოექცა. 2023 წელს მან შექმნა, დაწერა და დაამონტაჟა მოკლემეტრაჟიანი ფილმი "A Bright Sunny Day", რომელიც შეირჩა LA CINEF-ისთვის კანის 76-ე კინოფესტივალზე. 2024 წელს, მისმა მოკლემეტრაჟიანმა ფილმმა "ზაფხულის დასასრულის ლექსი", ბერლინალეს 74-ე თაობის Kplus-ის კონკურსზე საუკეთესო მოკლემეტრაჟიანი ფილმის პრიზი მოიპოვა. 

სინოფსისი

ზაფხულის არდადეგების დასრულებამდე ცოტა ხნით ადრე, სოფელში მცხოვრები ბიჭი ხარჯავს თავის დანაზოგს მისთვის საოცნებო ქალაქურ ვარცხნილობაზე - გასაოცარი შედეგით. ამბავი ბავშვობაზე გამომშვიდობებისა და ზაფხულის პოეტური დასასრულის შესახებ..

ბიოგრაფია

მიშალ ტოჩეკი დაბადებული 1996 წელს. ის არის კინოსა და ტელერეჟისურის სტუდენტი ლოძის კინოსკოლაში. მისი მოკლემეტრაჟიანი ფილმები დაჯილდოვებულია მრავალ კინოფესივალზე მათ შორის,  კრაკოვის კინოფესტივალზე -  დოკუმენტური სადებიუტო ფილმი Strawberry Boys. ის არის Papaya Young Directors 2021 კონკურსის გამარჯვებული. მისმა ფილმმა "მკვდარი ქორწინება" მოიგო 2022 წლის კრაკოვის კინოფესტივალზე ვერცხლის ცხენი (ეს ფილმი ბათუმის კინოფესტივალზეც იყო ნაჩვენები)

სინოფსისი

ბიოგრაფია

სამუელ სუფრენი არის ჰაიტიელი რეჟისორი და პროდიუსერი. ის მუშაობს მოკლემეტრაჟიანი ფილმის ტრილოგიაზე. პირველი ფილმი AGWE (2022) ლოკარნოს კინოფესტივალზე იყო ნაჩვენები, Dreams LIKE PAPER BOATS (2024) მეორეა. ის მუშაობს მხატვრულ დოკუმენტურ ფილმზე LÒTBÒ (2022) და  პირველ მხატვრულ  ფილმზე JE M'APPELLE NINA SHAKIRA-ს (2021).

სინოფსისი

ბიოგრაფია

ამირ ალი სისიპური დაიბადა ირანის სამხრეთში, ქალაქ ბანდარ აბასში. ბავშვობაში სახლის კამერით იღებდა მოკლემეტრაჟიან ფილმებს და მოზარდობისას თამაშობდა რამდენიმე თეატრში. მან მიიღო ბაკალავრის ხარისხი თოჯინების თეატრში თეირანის ხელოვნების უნივერსიტეტში და განაგრძო თოჯინების თეატრის რეჟისორობა. ამჟამად სწავლობს დრამატულ ლიტერატურას თეირანის ტარბიატ მოდარესის უნივერსიტეტში. მისი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი SHALAL (2023)  Sundance კინოფესტივალზე იყო ნაჩვენები 2024 წელს.

სინოფსისი

ბიოგრაფია

საიფ ჰამაში არის პალესტინელი კინორეჟისორის სტუდენტი, რომელიც ცხოვრობს ბეთლემის ლტოლვილთა ბანაკში. სწავლის პერიოდში მან გადაიღო მოკლემეტრაჟიანი მხატვრული ფილმი, ასევე ექსპერიმენტული და დოკუმენტური ფილმი. ის ასევე მუშაობდა რამდენიმე სხვა ფილმზე, როგორც სცენარისტი, რეჟისორის ასისტენტი, მემონტაჟე და ოპერატორის ასისტენტი

სინოფსისი

სინოფსისი

ატომური ელექტროსადგურის თანამშრომელმა, რომელიც გამოთლვებითა გატაცებული,  დააწესა მაქსიმალური ლიმიტი, თუ რამდენი ელექტროენერგიის მოხმარება სურს. ენერგია, რომელიც მას სიცოცხლის ბოლომდე უნდა ეყოს ნელ-ნელა იწურება და ის ამ ენერგიის საბოლოო გამოყენების გადაწყვეტილების მიღებს. 

ბიოგრაფია

არტემ ტუმარჩენკო ახალგაზრდა უკრაინელი რეჟისორი და სცენარისტია. 2021 წელს დაამთავრა კარპენკო კარის უნივერსიტეტი მხატვრული კინოს რეჟისურის სპეციალობით. გადაღებული აქვს მოკლემეტრაჟიანი ფილმები, როგორიცაა Henii, The Grasshopper's Move, Heart of Night, Golden Apple და სხვა. მიღებული აქვს კარგი შეფასებეიბ და ჯილდოები საერთაშორისო და ადგილობრივ ფესტივალებზე.

სინოფსისი

სინოფსისი

ბიოგრაფია

ბირუტე კაპუსტინსკაიტე (დ. 1989) საკმაოდ დიდი ხანია მუშაოდა სცენარისტად და დრამატურგად. მან მიიღო მთავარი ეროვნული ჯილდო, როგორც წლის საუკეთესო დრამატურგი სპექტაკლისთვის Therapies, რომელიც ასევე დაიდგა სამხრეთ კორეაში. მას აქვს საუკეთესო სცენარის ჯილდო ობანის კინოფესტივალის მხატვრული ფილმისთვის “საშა აქ იყო”. 2019 წელს სცენარისტმა რეჟისორობაც დაიწყო. მისმა სადებიუტო მოკლემეტრაჟიანმა ფილმმა „დედები“ (2019), განსაკუთრებული აღნიშვნა მოიპოვა ეგვიპტეში ისმაილიას კინოფესტივალზე (2022) და ასევე ნაჩვენები იყო სხვა კინოფესტივალებზეც. ნომინანტები (2023) არის მისი  მეორე მოკლემეტრაჟიანი ფილმი.

სინოფსისი

წლის საუკეთესო მსახიობის ჯილდოზე წაგების შემდეგ, ალდონა ხდება დღის გმირი.

ბიოგრაფია

ერენიკ ბექირი სწავლობდა ტირანის სამხატვრო აკადემიაში, სადაც დაამთავრა კინორეჟისორის მაგისტრის ხარისხი. მისი ბოლო მოკლემეტრაჟიანი ფილმი, THE VAN (2019), იყო კანის კინოფესტივალის 72-ე გამოშვების ოფიციალური კონკურსის ნაწილი და 2021 წელს მოხვდა ოსკარის მოკლე სიაში. ის ავითარებს თავის პირველ სრულმეტრაჟიან კინოს პროექტს, AFTER DARK, რომელიც იყო Résidence du-ს ნაწილი. კანის ფესტივალი, Torino Film Lab, Meditalents, Jerusalem Film Lab და Sarajevo's Cinelink 2023. მისი უკანასკნელი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი, A SHORT TRIP (2023), არჩეულ იქნა Orizzonti-ის მოკლემეტრაჟიან ფილმებში ვენეციის IFF 2023-ზე.

სინოფსისი

მირა და კლოდი, ახალგაზრდა ალბანელი წყვილი მარსელში ჩადიან გადამწყვეტი მისიით. რადგან მათ საბედისწერო შეხვედრა და მომლოდინე კაცებით სავსე ოთახი ელოდებათ, დრო უმთავრესია. როდესაც თავიანთი არჩევანის გადაუდებელობას ეჯახებიან, მათ ასევე უნდა ერთმანეთის გაშვებაც მოუწევთ. 

ბიოგრაფია

ნაჯა პეტროვიჩმა დაამთავრა დრამატურგია FDA-ში ბელგრადში და აიღო მაგისტრის ხარისხი კინოს რეჟისურაში. მისი რომანი "მედუზები მუდმივად ცხოვრობენ სანამ არ დაიჭერენ" მოხვდა NIN-ის ჯილდოს ნომინანტების სიაში. ნაჯას 10-ზე მეტი მოკლემეტრაჟიანი  ნაჩვენები იქნა 100-ზე მეტ ფესტივალზე მთელს მსოფლიოში. მის მიერ გადაღებული უახლესი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი The SMELL OF FRESH PAINT (2024) შეირჩა პრემიერისთვის სარაევოს საერთაშორისო ფესტივალზე სტუდენტთა საკონკურსო პროგრამაში.

სინოფსისი

სინოფსისი

ყველას საკთარი ქიმერა აქვს, რის მიღწევასაც ცდილობს მაგრამ ვერ ახერხებს მის პოვნას. ტამბაროლისჯგუფისათვის, რომელიც საფლავებისა და აქეოლოგიური საოცრებების ქურდები არიან, ქიმერა არისსამსახურისგან თავის დაღწევა და მარტივ სიმდიდრეზე ოცნება. არტურისთვის ქიმერა ჰგავს იმ ქალს,რომელიც დაკარგა, ბენიამინას. მის საპოვნელად, არტური უპირისპირდება უხილავს, ეძებს ყველგან,ჩადის მიწის წიაღში, ცხოვრების შემდგომი კარიბჭის ძიებაში, რომელიც მითებშია აღწერილი. მკვდრებსადა ცოცხლებს, ტყეებსა და ქალაქებს, დღესასწაულებსა და განმარტოებებს შორის სათავგადასავლომოგზაურობისას გამოაშკარავდება ამ პერსონაჟების ერთმანეთთან კავშირი, ყველა მათგანი ქიმერასძიებაშია.

ბიოგრაფია

ალის რორვაჩერი (დაიბადა, 1981) არის იტალიელი კინორეჟისორი, მონტაჟორი და სცენარისტი. ისსწავლობდა ლიტერატურას და ფილოსოფიას ტურინის უნივერსიტეტში. 2011 წელს დაწერა და გთავისიპირველი მხატვრული ფილმი „ Heavenly Body in 2011”, რომელიც წარგენილი იქნა Directors’ Fortnight-ზე.მას შემდეგ გადაიღო ისეთი მნიშვნელოვანი ფილმები, როგორიცაა : The Wonders (2014), Happy as Lazzaro(2018), რომელმაც კანის ფესტივალზე საუკეთესო სცენარის ჯილდო მოიპოვა, ასევე „La Chimera(2023)“რომლის პრემიერაც ვენეციის კინოფესტივალზე შედგა. მისი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი Le Pupille (2022)ნომინირებული იყო ოსკარზე, როგორც საუკეთესო მოკლემეტრაჟიანი ფილმი.

ბიოგრაფია

მატეო გარონე დაიბადა რომში, 1968 წელს. ის თეატრალური კრიტოკოსისა და ფოტოგრაფის ნიკოგარონესის შვილია. 1996 წელს მან მოიგო Sacher d'Oro, ნანი მორეტის მიერ დაფინანსებული ჯილდო,მოკლემეტრაჟიანი ფილმით „Silhouette“ (1996), რომელიც გახდა მისი პირველი სრულმეტრაჟიანი ფილმის„Land in Between“ (1996) სამი ეპიზოდიდან ერთი. მან მოიგო საუკეთესო რეჟისორის ჯილდო ევროპულკინოფესტივალზე და დავით დი დონატელოს ჯილდო ფილმისთვის „ Gomorrah “ (2008). მისი ფილმი„Reality“ (2012) მონაწილეობდა 2012 წლის კანის კინოფესტივალის მთავარი კონკურსის პროგრამაში დამოიგო გრან პრი. ფილმი „ Tale of Tales“ (2015) შერჩეული იყო 2015 წლის კანის კინოფესტივალის Palmed'Or at the 2015 ნომინაციაში. მისი ბოლო ფილმები: Dogman, Pinocchio, IO Capitano ასევე იყო ნაჩვენებიკანების კინოფესტივალზე და სხვადასხვა საერთაშორისო ფესტივალებზე.

სინოფსისი

Io Capitano მოგვითხრობს სეიდუსა და მუსას, ორი ახალგაზრდა მამაკაცის თავგადასავლების ისტორიას,რომლებიც დაქარიდან მიდიან ევროპისკენ. თანამედროვე ოდისეას უდაბნოს საფრთხეების, ლიბიისდაკავების ცენტრების საშინელებებისა და ზღვების საფრთხეების გავლით.

ბიოგრაფია

დ.კ. ველჩმანი სწავლობდა სახვითი ხელოვნების აკადემიასა და ვარშავის კინოსკოლაში. დ.კ. ველჩმანმა (ცნობილი როგორც დოროტა კობიელა) გადაიღო მოკლემეტრაჟიანი ფილმები : Chopin’s Drawings" (2011) და"Little Postman" (2011), იყო თანარეჟისორი ფილმებისა The Flying Machine" (2011) და "Loving Vincent" (2017),მსოფლიოს პირველი და ერთადერთი სრულიად დახატული სრულმეტრაჟიანი ფილმი, რომელსაცხატავდა 100-ზე მეტი ზეთით მხატვარი ანიმატორი. ფილმი ნომინირებული იყო ოსკარზე, ოქროსგლობუსსა და DABFTA-ზე. ფილმმა მსოფლიო კინოს სალაროებში 52 მილიონი დოლარი მოაგროვა დამსოფლიოს ყველა დროის ყველაზე წარმატებული ფილმია. „ The Peasants “ მის ბოლო ფილმს წარმოადგენს.

სინოფსისი

The Peasants გვიყვება ამბავს ჯაგნაზე, ახალგაზრდა ქალზე, რომელმაც გადაწყვიტა საკუთარი ბედისწერამე-19 საუკუნის მიწურულს პოლონეთის სოფელში სცადოს, სადაც ჭორებისა და მტრობის მუდმივი კერაა,სადაც მდიდრები და ღარიბები ამაყობენ კუთვნილი მიწებით, ერთგულობენ საკუთარ ტრადიციებს დაღრმად ფესვგადგმულ პატრიარქატს. როდესაც ჯაგნა აღმოჩნდება სოფლის ყველაზე მდიდარი ფერმერის,მისი უმცროსი შვილისა და საზოგადოების სხვა წამყვანი კაცების დაპირისპირებულ სურვილებს შორის,მისი წინააღმდეგობა ტრაგიკულ დაპირისპირებამდე მიიყვანს მის გარშემო არსებულ საზოგადოებასთან.ჰიუ ველჩმანმა დაამთავრა ოქსფორდის უნივერსიტეტი PPE-ის სპეციალობით და ბუნდოვანიწარმოდგენით ფილმების გადაღებისადმი. რამდენიმე დამღუპველი გამოცდილების შემდეგ, როდესაცდრამა კამერის მიღმა იყო და არა წინ, ჰიუ სწავლობდა კინოსა და ტელევიზიის ეროვნულ სკოლაში. მისმასადიპლომო ფილმმა, „Crowstone“, მოიგო Cinefoundation-ის პრიზი კანის კინოფესტივალზე. პირველიპროფესიული გამოცდილება Monty Python-ის მოკლემეტრაჟიანი ფილმის პროდიუსორობისას მიიღო დამას შემდეგ დააარსა BreakThru Films. 2008 წელს ჰაუსს მიენიჭა ოსკარი BreakThru-ს პირველი მთავარიგამოცემისთვის „Peter and the Wolf”. ელევიზო პოლონელი მხატვრისა და რეჟისორის, დოროტა კობიელასშეყვარების შემდეგ, მას ასევე შეუყვარდა მისი კინოპროექტი “Lovin Vincent“ და მას შემდეგ მასზემუშაობს.

ბიოგრაფია

მაგნუს ფონ ჰორნი, დაიბადა 1983 წ. გოთენბურგში, შვედეთში, ის არის რეჟისორი და სცენარისტი. 2009-2013წლებში სწავლობდა რეჟისურაზე პოლონეთის საერთაშორისო კინო სკოლაში ლოძში. გადაიღო რამდენიმემოკლემეტრაჯიანი ფილმი, მათ შორის დოკუმენტური ფილმი „Redek”(2006, მოკლემეტრაჟიანი ფილმები „MilkTeeth“ (2007) და „ Echo “ (2009), რომლებიც მრავალი საერთაშორისო ჯილდოს მფლობელები გახდნენ დაპრემიერით წარდგნენ 2010 წლის სანდანსის კინოფესტივალზე. 2015 წელს მაგნუს ჰორნმა გადაიღო თავისისადებიუტო სრულმეტრაჟიანი ფილმი „ The Here After “, რომელიც კანის კინოფესტივალზე Director’s Fortnight -ზე პრემიერით წარდგა. იგი ნომინირებული იყო Camera d'Or-ზე, მიიღო მთავარი ჯილდოები Gdynia-სკინოფესტივალზე პოლონეთში და Guldbaggen Awards-ზე შვედეთში და ნომინირებული იყო EFA-ს ჯილდოზე.მისი ბოლო ფილმი „Girl with a Needle“ 2024 წელს კანის კინოფესტივალზე პრემიერით წარდგა.

სინოფსისი

კაროლაინი, ქარხნის ახალგაზრდა თანამშრომელი, აღმოაჩენს რომ მიტოვებული ორსულია, როდესაცკოპენჰაგენში ცდილობს პირველი მსოფიო ომის შემდგომ სიღარიბეს დააღწიოს თავი. ბრძოლის ფონზეგაიცნობს დაგმარს, ქარიზმატულ ქალბატონს, რომელიც შვილად აყვანის ფარულ სააგენტოს მართავსტკბილეულის მაღაზიაში, რომელიც ღარიბ დედებს ეხმარება არასასურველი ბავშვებისთვის თავშესაფრისმოძებნაში. სიღარიბისგან თავის დასარწევად კაროლაინი მედდის როლს ითავსებს. ორ ქალს შორის ძლიერიკავშირი იქმნება, მაგრამ კაროლაინის სამყარო ინგრევა, როდესაც თავს მოეხვევა საზარელი ბედის გამოვლინება.

ბიოგრაფია

ანდრეას დრეზენი (დაიბადა 1963 წელს) არის გერმანელი კინორეჟისორი და მწერალი. სამოყვარულო ფილმებისგადაღება 1979 წელს დაიწყო. 1985-86 წლებში იყო მხატვრული კინოსტუდიის DEFA-ს სტაჟიორი, სადაცგიუნტერ რაიშის რეჟისორის ასისტენტი იყო. 1986-91 წლებში სწავლობდა პოტსდამ-ბაბელსბერგის კინოსა დატელევიზიის კოლეჯში რეჟისურას, სადაც დაამთავრა. 1990-92 წლებში მონაწილეობდა გიუნტერ რაიშისმასტერკლასებში ბერლინის სამხატვრო აკადემიაში. ის 1992 წლიდან მუშაობს სცენარისტად და რეჟისორად და1998 წელს გახდა ბერლინის სამხატვრო აკადემიის წევრი. ჰალბე ტრეპეს 2002 წელს მიენიჭა ვერცხლისბერლინის დათვი, ხოლო რაბიე კურნაზი ჯორჯ ბუშის წინააღმდეგ ვერცხლის ბერლინის დათვი 2022 წელს.მისი ფილმის Stop on Track პრემიერა შედგა 2011 წლის კანის ფესტივალზე Un Certain Regard სექციაზე, სადაცმან მოიპოვა Un Certain Regard-ის პრიზი. დრეზენი ასევე დაჯილდოვდა კარლოვი ვარისა და ერევნისსაერთაშორისო ფესტივალებზე. 2003 და 2013 წლებში იყო ბერლინის საერთაშორისო ფესტივალის ჟიურისწევრი.

სინოფსისი

ბერლინი, 1942 წელი: ეს იყო ყველაზე ლამაზი ზაფხული ჰილდესთვის - სიგიჟემდე შეყვარებული ჰანსზე დასიხარულით ორსული. მაგრამ ვნების ფონზე არის სერიოზული საფრთხე. ჰანსი ჩაერთვება ანტინაცისტურწინააღმდეგობაში, ახალგაზრდების ჯგუფთან ერთად, რომლებსაც მოგვიანებით "წითელ ორკესტრს"უწოდებენ. მიუხედავად უზარმაზარი რისკებისა, ჰილდე გადაწყვეტს თავად ჩაერთოს საქმეში, მაგრამდააპატიმრეს გესტაპომ და გააჩინოს შვილი ციხეში. ახლა სასოწარკვეთილ მდგომარეობაში მყოფი ჰილდიავითარებს წყნარ ინსპირაციულ ძალას, მაგრამ მას მხოლოდ რამდენიმე თვე დარჩა შვილთან ერთად.

ბიოგრაფია - რომან ბონდარჩუკის სადებიუტო მხატვრული ფილმის ვულკანი (2018) პრემიერა შედგა კარლოვი ვარში დამოიპოვა 12 საერთაშორისო ჯილდო, მათ შორის უკრაინის შევჩენკოს ეროვნული პრემია. მისმა დოკუმენტურმაფილმმა უკრაინულმა შერიფებმა (2015) მიიღო ჟიურის სპეციალური პრიზი ამსტერდამის საერთაშორისოდოკუმენტური ფილმების ფესტივალზე და იყო უკრაინის წარდგენილი საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმიაკადემიის დაჯილდოებაზე. Dixie Land (2016) ოდესის საერთაშორისო კინოფესტივალზე ოქროს ჰერცოგისჯილდო მოიპოვა. ბონდაჩუკი არის Docudays UA ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო დოკუმენტურიფილმების ფესტივალის სამხატვრო ხელმძღვანელი.

სინოფსისი - ახალგაზრდა ბიოლოგი იურა რეალურად წარმართავს მშვიდ პროვინციულ ცხოვრებას ბუნების ისტორიისმუზეუმში თავისი სამსახურით. ის ჯერ კიდევ სახლში ცხოვრობს დედასთან ერთად – რომ არ გააღიზიანოს მისიპომპეზური თაყვანისმცემელი „ჯონათან ლივინგსტონ თოლიადან“ წაკითხულით. მარმოტის, სამხრეთუკრაინის სტეპზე გადაშენებული არსების ძიებაში, იურა ცეცხლის მოწმეა. ცდილობს საზოგადოებისყურადღება მიიპყროს უსამართლობაზე, ის მოულოდნელად ხვდება სენსაციურ ადგილობრივ საინფორმაციოპორტალზე და სულ უფრო ღრმად იპყრობს ქსელის აბსურდულ ჩახლართებს, რომლის ამოხსნაც ნამდვილადარავის აინტერესებს.

ბიოგრაფია

ოლეგ სენცოვი დაიბადა 1976 წელს. მისი პირველი ორი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი იყო „სრულყოფილიდღე ბანანის თევზისთვის“ (2008) და „ხარის რქა“ (2009). „გეიმერი“, მისი პირველი მხატვრული ფილმის,დებიუტი როტერდამის საერთაშორისო კინოფესტივალზე შედგა 2012 წელს.2013 წლის ნოემბრის ევრომაიდანის საპროტესტო გამოსვლების შემდეგ, სენცოვი გახდა "AutoMaidan" - ისაქტივისტი და 2014 წლის ყირიმის კრიზისის დროს ის დაეხმარა უკრაინელი სამხედრომოსამსახურეებისათვის საკვებისა და მარაგის მიწოდებას, რომლებიც გამომწყვდეულები იყვნენ ყირიმისბაზებში. სენცოვმა განაცხადა, რომ ის არ ცნობს ყირიმის ანექსიას რუსეთის მიერ. ოლეგი რუსეთისუსაფრთხოების ფედერალურმა სამსახურმა 2014 წელს დააპატიმრა, ყალბი ბრალდებით -ადანაშაულებდა მას ყირიმის ქალაქებში ხიდებზე, ელექტროგადამცემ ხაზებსა და საზოგადოებრივძეგლებზე ტერაქტების განხორციელებაში. მიუხედავად ბევრი ქვეყნის, ორგანიზაციებისა დაკინორეჟისორების მხარდაჭერის/მიმართვისა, ოლეგი რუსეთში 5 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში იყოპატიმრობაში და მხოლოდ 2019 წელს გაათავისუფლეს.სენცოვის ფილმი "Nomera" (ნომრები) ნაჩვენები იქნა ბერლინის 70 -ე საერთაშორისო კინოფესტივალზე2020 წელს. ფილმი გადაღებულია მაშინ, როდესაც სენცოვი ჯერ კიდევ ციხეში იყო. ფილმ „მარტორქას“პრემიერა 2021 წელს ვენეციის კინოფესტივალზე შედგა. ფილმი „რეალობა“ წარმოადგენს ომის შესახებჰიპერ-რეალისტურ დოკუმენტურ ხედვას, მისი უშუალო მონაწილის მიერ.

სინოფსისი

უკრაინაში რუსეთის სრულმასშტაბიანი შემოჭრის პირველ დღეებში კინორეჟისორი ოლეჰ სენცოვიშეუერთდა უკრაინის თავდაცვის ძალებს. არმიის ლეიტენანტის როლში მან მონაწილეობა მიიღორამდენიმე ინტენსიურ ბრძოლაში - და ერთის დროს მისი BMP გაანადგურა რუსული არტილერიის მიერ.ამის შემდეგ, ის დარჩა ახლომდებარე თხრილებში და ცდილობდა რადიოს საშუალებით მოეწყო თავისიდანაყოფის ნაწილის ევაკუაცია. მთელი ამ ხნის განმავლობაში, მისი მეომრები თანმიმდევრულითავდასხმის ქვეშ იმყოფებოდნენ და საბოლოოდ ამოიწურა საბრძოლო მასალა, რამაც მათი ევაკუაციაკიდევ უფრო გადაუდებელი გახადა. ამ სამხედრო ღონისძიებას უკრაინულ-რუსეთის ფრონტის ხაზისპოზიციებზე მიენიჭა კოდის სახელი Real. ეს არის ფილმის სახელი.

ბიოგრაფია

ბრენდან ბელომო იყო VFX-სუპერვაიზორი ფილმ „Beasts of the Southern Wild“ მუშაობისას,რომელმაც ოსკარის ნომინაცია მოიპოვა საუკეთესო ფილმის კატეგორიაში. „Porcelain War” მისისრულმეტრაჟიანი ფილმების რეჟისორული დებიუტია. უკრაინელი მხატვარი სლავა ლეონტიევიყოფილი სამხედროა უკრაინის სპეციალური ძალებიდან და მაღალრეიტინგული იარაღებისინსტრუქტორია მოქალაქეებისთვის, რომლებიც იცავენ თავიანთ ქვეყანას რუსული აგრესიისგან.

სინოფსისი

რუსეთ-უკრაინის ომის მიმდინარეობის ფონზე, ხარკოვში მცხოვრები სლავა ლეონტიევი და ანიასტასენკო ქმნიან პატარა ფაიფურის ფიგურებს. რას ნიშნავს მათი მხატვრული ვნების გაგრძელება,როდესაც სამყარო მათ გარშემო იშლება? ფილმმა მოიპოვა დოკუმენტური ფილმის გრან პრიSundance 2024-ზე..

სინოფსისი

ხელოვანი ადამიანები რთული სოციალური და მატერიალური რეალობის პირისპირ. გამოსავალისძებნა, რომელიც სავსეა კომპრომისებით და აბსურდით, ბედნიერი მომავლის მუდმივიმოლოდინით. ფილმი მოგვითხობს შემოქმედი ადამიანის ცხოვრებაზე, მის სევდიან სიყვარულზერომელიც მთავარ გმირს მძიმე არჩევანის პირისპირ ტოვებს.

სინოფსისი

ფილმი დაფუძნებულია პოეტური სიყვარულის ისტორიაზე. ვინ არის “ელენე დარიანი”, პოეტ პაოლო იაშვილის მისტიფიკაცია, თუ მის ჩრდილს ქვეშ მოქცეული ქალი? ეს კითხვა საქართველოში დღემდე აქტუალურია.

ბიოგრაფია 

ელენე თავაძე დაიბადა 1990 წლის 28 სექტემბერს, ქალაქ თბილისში. 2012 წელს დაამთავრა შოთა რუსთაველის თეატრისა და კინოს უნივერსიტეტი ანიმაციური ფილმების რეჟისურის განხრით. 2021 წლამდე სხვადასხვა ტელევიზიაში წამყვანად და ჟურნალისტად მუშაობდა.

2022 წელს დააფუძნა სტოპ მოუშენ სტუდია ,,ფანტასმაგორია”. სოციალური საწარმო “ფანტასმაგორია”-ს მისიაა თოჯინური ანიმაციის აღდგენა და პოპულარიზაცია საქართველოში.

“ელენე დარიანი” პირველი თოჯინური ანიმაციაა, როგორც რეჟისორისთვის ასევე სტუდია “ფანტასმაგორიასათვის”.

ბიოგრაფია

გიორგი ოვაშვილს (დაბადებული 1963 წელს,  საქართველოში) დამთავრებული აქვს საქართველოს კინოსა და თეატრის სახელმწიფო ინსტიტუტი  (1996) და ჰოლივუდში, Universal Studios-ში ნიუ-იორკის კინოეკადემიის კინოშემოქმედების კურსი  (2006). გიორგი ოვაშვილს კინოკარიერის საწყის ტაპზე გადაღებული აქვს რამდენიმე საინტერესო მოკლმეტრაჟიანი ფილმი. 2005 წელს ბერლინალესა და ოდენსეს ფესტივალზე ჯილდოების მფლობელი გახდა. 2009 წელს კინოფესტივალ KVIFF-ის სადებიუტო, სრულმეტრაჟიანი The Other Bank (გაღმა ნაპირი) წარადგინეს; ფილმმა თითქმის 50 ჯილდო მოიპოვა და ევროპის კინოაკადემიამ წლის ევროპული აღმოჩენის ნომინანტად დაასახელა. მეორე ფილმმა Corn Island (სიმინდის კუნძული, 2014) KVIFF-ზე საუკეთესო ფილმის ფესტივალის გრან პრი დაიმსახურა. გიორგის ბოლო კინოფილმის „ხიბულას“ პრემიერა 2017 წელს კარლოვი ვარის საერთშორისო ფესტივალზე გაიმართა. მხატვრული ფილმი „მშვენიერი ელენე“ და „მოკლემტრეჟიანი ფილმი „ყინვა და პატარა მოწაფე“  გიორგის ბოლო ნამუშევარებია

სინოფსისი 

ფილმში მოთხრობილია სკოლაზე საქართველოს მაღალმთიან რეგიონში, რომლის დახურვაც სურთ. ამ ისტორიის პროტოტიპი გახდა XIX საუკუნის ქართველი პოეტის ნიკო ლომოურის ამავე სახელწოდების ლექსი. ფილმი მიზნად ისახავს, შეახსენოს ახალგაზრდებს განათლების, სკოლის, ცხოვრებაში ბრძოლის მნიშვნელობის და ასევე თითოეული ადამიანის უსაზღვრო შესაძლებლობების შესახებ.

Synopsis

After seven years of construction freeze, 12 desperate co-owners of the residential house“VENEZIA” finally got a chance to complete the building. But one of them will have to give up hisapartment. Who will they force to do so ?

ბიოგრაფია

რუსუდან ჭყონია დაიბადა 1978 წელს . გადაღებული აქვს 2 დოკუმენტური და 2მხატვრული ფილმი . მისი პირველი მხატვრული ფილმის Keep Smiling ანუ გაიღიმეთპრემიერა შედგა ვენეციის კინოფესტივალზე.

ბიოგრაფია

არტურას იევდოკიმოვასი დაიბადა 1966 წელს, ვილნიუსში, ლიტვა. სწავლობდა სატელევიზიორეჟისურას ვილნიუსის კონსერვატორიაში (ლიტვა), დაამთავრა კინოს რეჟისურა თბილისისთეატრისა და კინოს ინსტიტუტში (საქართველოს რესპუბლიკა), სტაჟირება ანთოლოგიისკინოარქივში (ნიუ-იორკი). ამჟამად მუშაობს კურატორად, კინორეჟისორად/პროდიუსერად,ღონისძიებების/ფესტივალების ორგანიზატორად. არტურასმა გადაიღო მრავალი დოკუმენტურიფილმი, რომლებიც აჩვენეს სხვადასხვა ფესტივალებზე.

სინოფსისი

დანიაში ევროპული ნაძვის ხის 80% იზრდება საქართველოს პატარა რეგიონში შეგროვებულითესლიდან. ჩვენ თვალს ვადევნებთ დანიისა და ქართული თემის სიხარულს და მწუხარებას.თესლს საქართველოში ყოველ შემოდგომაზე კრეფენ და შემდეგ ყიდიან დანიელებზე, რომლებიც 7წლის განმავლობაში ზრდიან ნერგებს ევროპაში გასაყიდად. ქართული ნაძვის სიმაღლე 60 მეტრსაღწევს და საუკეთესო გირჩებამდე მისასვლელად მკრეფავს უწევს კენწეროში ასვლა. ხანდახანწონასწორობას კარგავენ და ეცემიან.

სინოფსისი

საბაგირო გზა მთაში მდებარე სოფელს ხეობაში მდებარე პატარა ქალაქთან აკავშირებს. ივა საბაგიროზეიწყებს მუშაობას გამცილებლად. საბაგირო გზას ორი გონდოლა აქვს: ერთი მაღლა ადის, მეორე კი ქვემოთეშვება. გონდოლები ერთმანეთს შუა გზაზე ხვდებიან. მეორე გონდოლის გამცილებელი არის ნინო. ივა დანინო ერთმანეთს ყოველ ნახევარ საათში ხვდებიან. ერთ საღამოს, ისინი ერთმანეთს რამოდენიმე საათისშემდეგ შეხვდნენ.

ბიოგრაფია

მწერალი-რეჟისორი-პროდიუსერი ვეიტ ჰელმერი, შეისწავლიდა ფილმებს მიუნხენის კინოსკოლაში -HFF-ში. ვეიტ ჰელმერი ცნობილი მოკლემეტრაჯიანი ფილმებით გახდა. მან მონაწილეობა მიიღო რეჟისორ ვიმვენდერსის ფილმის „A Trick of Live” სცენარის დაწერაში, რომლის პრემიერაც ვენეციაში შედგა 1997 წელს.მისი პირველი მხატვრული ფილმი „Tuvalu” დენის ლავანტის მონაწილეობით, 62 ფესტივალზე იყომიწვეული, მათ შორისაა San Sebastian, London, Chicago, Berlin და Karlovy Vary. მისი მესამე მხატვრულიფილმის “Absurdistan”(2008) პრემიერა შედგა სანდესში და მიიღო არაერთი ჯილდო მრავალ ფესტივალზე.მხატვრული ფილმების გარდა ვეიტ ჰელმერმა გადაიღო სამი დოკუმენტური ფილმი. “Behind the Couch”(2007), რომელიც რამოდენიმეჯერ დაჯილდოვდა და 20 მაუწყებლის მიერ ყველა კონტინენტიდანგადიოდა BBC-ის ეთერში (მსოფლიო გაყიდვები Filmstransit). გახდა ევროპის კინოაკადემიის წევრი 2002წლის აგვისტოში. მონაწილეობა მიიღო Media-ს მხარდაჭერილ რამდენიმე სასწავლო პროგრამაში (Eave,Equinoxe, Moonstone, Sources, Strategics, Film Business School, MFI). კითხულობს ლექციებს ბეირუთის,თბილისის, ჯაკარტას, ტანშკეტისა და ბოგოტას კინოსკოლებში. ვეიტ ჰელმერი 41 წკუსაა და ცხივრობსბერლინში. „The Bra” (2018) პრემიერა ტოკიოს IFF-ზე შედგა. მისი ბოლო ფილმია “Gondola” (2023).

სინოფსისი

გულკეთილი მამის, სოსოს ხელმძღვანელობით ოთხსულიანი ოჯახი მოცვის  ფერმის გაშენებას იწყებს მომავლის უზრუნველსაყოფად. თუმცა მათი სოფელი, რომელიც ჩრდილოეთ საქართველოში მდებარეობს, ახლოს არის აფხაზეთის რეგიონის საზღვართან, სადაც რუსები არიან გამაგრებულნი და 30 წლის განმავლობაში კონფლიქტი მიმდინარეობს. სოსო ყოფილი ინჟინერია, მაგრამ მეუღლე ნინოსთან და ვაჟებთან, გიორგისა და ლაზარესთან ერთად ჩაერთვებიან პროგრამაში „Plant the Future”, საქართველოს ხელისუფლების მიერ ტერიტორიის სტაბილიზაციის მიზნით არის შექმნილი. ნინოს არ ასვენებენ ომის მოგონებები და ოცნებობს მისი შვილები გაეცნონ სამყაროს, სოსოს კი სურს მიწასთან კავშირი შეინარჩუნოს. ყოველდღიურ ცხოვრებაში, ოჯახს უწევს გაჭირვებას, სიხარულსა და მომავალზე ფიქრში ნავიგირება.

ბიოგრაფია

ელენე მიქაბერიძე საქართველოში დაიბადა და ცხოვრების უმეტესი ნაწილი ბელგიაში, ბრიუსელში გაატარა.ის სწავლობდა პოლიტიკას და მიიღო მაგისტრის ხარისხი Eastern Europe & Caucasus Studies-ში. დაასრულა კინოკრიტიკოსის კურსები და მუშაობდა კინორეჟისორად სხვადასხვა როლებში. 2016 წელს გადავიდა საქართველოში საკუთარი ფილმების გადასაღებად. ელენე მუშაობდა საერთაშორისო კინოფესტივალებზე, Univercine-ზე კატორზას თეატრში და თბილისის საერთაშორისო კინოფესტივალზე. ის კურსდამთავრებულია Filmmakers for Peace, From Script 2 Film, EurasiaDOC, Talent Nest at Vilnius Meeting Point.  ელენეს სადებიულო მხატვრული ფილმის Blueberry Dreams-ის პრემიერა CPH:DOX-ზე გაიმართა.

ბიოგრაფია

აკაკი დაიბადა საქართველოში 1991 წელს. მისი ოჯახი შემდეგ ნიცაში გადასახლდა. მუშაობდა უსაფრთხოებისაგენტად Saint-Jean Cap-Ferrat-ის მდიდრულ ვილებში, ან მონაკოსა და სენ-ტროპეზე ღამის კლუბებშიმიმტანად. როდესაც ის ნიცაში მდებარე Ecole Supérieure de Réalisation Audiovisuelle (ESRA)-ში ჩაირიცხა, ისსაბოლოოდ დაუბრუნდა თავისი ბავშვობის ოცნებას: ფილმების გადაღებას. 2017 წელს მან დაწერა სცენარი დაგადაიღო Le soleil des nuits blanches. მრავალი პროფესიონალის მიერ მოწონებული ამ მოკლემეტრაჯიანიფილმის ჩვენება POFF Shorts-ზე (Tallin black nights film festivals-ზე) გაიმართა, ისევე როგორც სხვაფესტივალებზე. აკაკი ასისტენტობდა ფლორენტ ჰილს ფილმში Je vois, ფილმის ერთ კადრში 36 წუთიანისერიით, რომელმაც მიიღო მრავალი ჯილდო, მათ შორის CNC (ხარისხის ჯილდო) და საუკეთესო რეჟისორისჯილდო კოპენჰაგენის კინოფესტივალზე.

სინოფსისი

საფრანგეთში, ნიცაში, მუშათა კლასის უბანში ადგილობრივი ქართული საზოგადოებისთვის მნიშვნელოვანიფიგურა მკვლელობას ემსხვერპლა. მისი ვაჟი, ტრისტანი რომელიც მღვდლობას აპირებს მარტო აღმოჩნდებამგლოვიარე დედასთან. გაბრიელი მისი უფროსი ძმა პრობლემური წარსულით, ბრუნდება რათა აღადგინოსოჯახის ღირსება.

ბიოგრაფია 

ბაკურ ბაკურაძე 1969 წელს დაიბადა თბილისში. დაამთავრა რუსეთის კინემატოგრაფიის სახელმწიფო ინსტიტუტის (VGIK) სარეჟისორო პროგრამა. მისი ორი პირველი მხატვრული ფილმი, შულტესი (2008) და მონადირე (2011) ნაჩვენები იქნა კანის კინოფესტივალზე, Directors Fortnight და Uncertain Regards სეციებში. ბაკურ ბაკურაძე ასევე მუშაობდა პროდიუსერად ისეთ ფილმებზე, როგორიცაა ინტიმური ნაწილები (2013) და რუსული რბოლა (2014).

სინოფსისი 

როგორც ჩანს, მათ არაფერი აკავშირებს: გივი კინორეჟისორია, როემლიც ოჯახთან ერთად ცხოვრობს, ლევანი კი მარტოხელაა. მაგრამ მათ აქვთ რაღაც საერთო - ბავშვობის მოგონებები. ისინი კვლავ იწყებენ კომუნიკაციას მიმოწერით და ეხმარებიან ერთმანეთს. ლევანი სულ სხვა მხრიდან ეხსნება მეგობარს და გივის შესაძლებლობა ეძლევა დაბრუნდეს მშობლიურ ქალაქში.

ბიოგრაფია

ბერდია კუტუბიძე აჭარის ტელევიზიისა და რადიოს ტელე-რადიო წამყვანი და ბრენდ-მენეჯერია, ასევე – ბათუმის დელფინარიუმის PR-მენეჯერი და შოუს წამყვანი. დაიბადა ბათუმში 1977 წლის 6 ნოემბერს. ბათუმის #1 საჯარო სკოლის დასრულების შემდეგ უმაღლესი განათლება მიიღო საზღვაო აკადემიის „ეკონომიკისა და მართვის“ ფაკულტეტზე. სტუდენტობის პერიოში მონაწილეობდა მხიარულთა და საზრიანთა კლუბში. სატელევიზიო სივრცეში საკუთარი ძალების მოსინჯვა კი ტელევიზიის მაშინდელმა დირექტორმა შესთავაზა. 2000 წლიდან აჭარის ტელევიზიისა და რადიოს თანამშრომელია. სხვადასხვა პროექტებზე მუშაობის გარდა, მისი საავტორო პროდუქტებია: გადაცემა „ექსკლუზივი“ (2001-2008 წწ), დოკ.ფილმები „სადაც არ უნდა იყო“ (2016), „ისევ და ისევ“ (2019). ამჯამად რადიო აჭარის ეთერში მიჰყავს საავტორო გადაცემა „FM ფანტაზიები“.

სინოფსისი:

„მარადიულნი: ყველაფრიზმი“ ეძღვნება ქართველი საზოგადო მოღვაწის, პოეტის, მწერლის, დრამატურგის, კრიტიკოსის, ფუტურისტის, „ზაუმის“ და დადას თეორეტიკოსის, ლექტორის, ისტორიკოსის, კურატორის, დიზაინერის, ტიპოგრაფის, რედაქტორის, მკვლევარის და პუბლიცისტის ილია მიხეილის ძე ზდანევიჩის (ფსევდონიმით ილიაზდის) ბიოგრაფიას.

დეტალურადაა გადმოცემული ყველა ცხოვრებისეული ეტაპი: პატარაობა, სწავლა-განათლება, ფუტურიზმით გატაცება სიყმაწვილის პერიოდში, ფიროსმანის აღმოჩენა, „41 გრადუსის“ მსოფლხედვა, რევოლუციური პუბლიკაციები, ხელნაკეთი წიგნები და 10-იანი წლების თბილისი, თაყაიშვილის ექსპედიციაში მონაწილეობა, საინტერესო ფაქტები ბათუმში ყოფნის პერიოდზე, სახელოვნებო სიახლეების ძიებაში პარიზში გამგზავრებაზე, სადაც ილიაზდმა გაიცნო მაშინ ჯერკიდევ უცნობი, თუმცა ამჟამად ყველასთვის ცნობილი ხელოვანები. 

როგორი იყო არტისტული ცხოვრება 20-იანი წლების პარიზში? რა ეტაპები განვლო მან გაბრიელ შანელთან მუშაობის დაწყებამდე? კოკო თურმე, მისი პირველი შვილის ნათლია ყოფილა... როგორ განვითარდა სამომავლოდ მათი თანამშრომლობა და ურთიერთობა? 

ფილმში აღწერილია ილიასა და პაბლო პიკასოს მეგობრობის ყველაზე მნიშვნელოვანი მომენტები, მათი ერთობლივი პუბლიკაციებისა და ისტორია პიკასოს მიერ დახატული ფიროსმანის პორტრეტის მიღმა... 

ზდანევიჩის ისტორიული არქივის ერთი ნაწილი თბილისშია, დიდი ნაწილი საფრანგეთის ეროვნულ ბიბლიოთეკაში, ასევე პომპიდუს ცენტრში, მცირე ნაწილი კი მარსელთან ახლოს, სადაც ინახება საქართველოსთვის და სრულიად მსოფლიო კულტურისთვის შეუფასებელი მასალა. ფილმში გამოყენებული მასალები სწორედ ამ არქივიდანაა: წარმოდგენილია აქამდე გამოუქვეყნებელი პირადი მიმოწერა, ფოტოები, პუბლიკაციები, ნაშრომები... 

ფილმის გადაღება 2019 წლიდან დაიწყო, აქტიურ ფაზაში კი 2023-ში გადავიდა. ამ პერიოდის განმავლობაში მიმდინარეობდა კვლევა ძიება საქართველოს ეროვნულ არქივში, ეროვნულ მუზეუმში, საქართველოს პარლამენტის ეროვნულ ბიბლიოთეკაში, საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის არქივში, ლიტერატურის მუზეუმში, ილიაზდ-კლუბის არქივში. გამოყენებულია მასალა კერძო პირთა კოლექციებიდან. გადაღებები მიმდინარეობდა ბათუმში, თბილისში, გარიყულაში, ბრიუსელში, ტრიგანსში, სენ-სიღ-სიურ-მერში, პარიზში, ლევილში, ვენეციაში. 

ფილმში მონაწილეობენ რესპონდენტები: იულია სოროკინა, Art Doll Tbilisi-ის ორგანიზატორი; ლიკა ელიავა, CHANEL-ის რეგიონული მენეჯერი; დირკ ვერმალენი – Europalia-ს სამხატვრო ხელმძღვანელი; ვახტანგ მახარობლიშვილი – საქართველოს ელჩი ბელგიის სამეფოში; ჯულია მაღშო – ვენეციის Bienale-ს კურატორი; ფრანსუა მერე – „ილიაზდის კლუბის“ პრეზიდენტი; გოჩა ჯავახიშვილი – საქართველოს ელჩი საფრანგეთში 2022/2024 წწ; ნანა შერვაშიძე – ხელოვნებათმცოდნე; ყარამან ქუთათელაძე – ა. ქუთათელაძის სახ. სახელმწიფო სამხატვრო აკადემიის რექტორი, პროფესორი; გელა წულაძე – მხატვარი; ალექსანდრ ვასილიევი – მოდის ისტორიკოსი.

ბიოგრაფია
მირიან ორაგველიძე დაიბადა ქალაქ ბათუმში 1998 წლის 30 სექტემბერს. 2016 წელს ჩააბარაბათუმის ხელოვნების უნივერსიტეტში, კინო ტელე ხელოვნების ფაკულტეტზე კინო სარეჟისორო(ზაზა ხალვაშის სახელოსნო) 2020 წინანდლის პრემია (გამარჯვებული) 2021 (Lemon student filmfestival) ჟიურის მოხსენება 2023 თელავის საერთაშორისო ფესტივალი - გამარჯვებული. 2023 GoldenEye - გამარჯვებული. ჭაობი აკადემია სადიპლომო ნამუშევარია, რომელიც Tafu ს საუკეთესომხატვრის ნომინაციის გამარჯვებულია ასევე აღნიშნა London liftoff და WIFA-ს მსოფლიოდებიუტების ფინალში.

სინოფსისი

ფილმი რეჟისორის ავტობიოგრაფიაა, ის ნახევრად დოკუმენტურია, ფილმი მოგვითხრობსუსახლკაროდ დარჩენილი 14 წლის ბიჭის ამბავს, რომელსაც წინ ბევრი დაბრკოლება აქვს დაეტაპობრივად იცნობს ახალ სამყაროს.

სინოფსისი

ფილმის მთავარი თემა რიგითი ჩინოვნიკის მლიქვნელური დამოკიდებულება გახლავთ მაღალირანგის სახელმწიფო მოხელეებისადმი.მოკლემეტრაჟიანი ფილმი გადაღებულია, ა. ჩეხოვის მოთხრობის „ჩინოვნიკის სიკვდილის“მიხედვით.ფილმის მთავარი მოქმედი გმირი მამაკაცი, საკონცერტო დარბაზში დაცემინებასას მის წინ მჯდომმაღალი რანგის ჩინოვნიკთან უხერხულ სიტუაციას ქმნის. მობოდიშების მიუხედავად, მთავარიგმირი მონური შიშს განიცდის, რაც საბოლოოდ მამაკაცის სიცოცხლისთვის საბედისწეროაღმოჩნდება.

ბიოგრაფია

მიხეილ გაბაიძე დაიბადა 1984 წლის 12 მარტს, ქალაქ ბათუმში. 2004 წელს დაამთავრა ბათუმისხელოვნების სახელმწიფო ინსტიტუტის ბაკალავრიატი - ხელოვნების სფეროს მენეჯერისსპეციალობით. 2024 წელს მიენიჭა ბათუმის ხელოვნების სასწავლო უნივერსიტეტის მაგისტრისწოდება - მხატვრული კინოს რეჟისორი. ფილმი „ვაზომოტორული რინიტი“ სადიპლომონამუშევარია.

სინოფსისი

ფილმი ეძღვნება ზაზა ხალვაშის ხსოვნა, ქართველ კინორეჟისორს, რომელიც გარდაიცვალა 2020 წელს. ფილმში ზაზა კითხულობს თავის დღიურს, ასევე ნაჩვენებია სამუშაო პროცესი ფილმის გადაღებიდან.

ბიოგრაფია

დაიბადა ქალაქ ბათუმში 1992 წელს. დაამთავრა ბათუმის ხელოვნების სასწავლო უნივერსიტეტი.

ბიოგრაფია 

ლანა ღოღობერიძე  დაიბადა 1928 წელს თბილისში. ქართველი კინორეჟისორი, მთარგმნელი, მწერალი და დიპლომატი. 1950 წელს დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი, 1958 წელს – კინომატოგრაფიის საკავშირო ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი. 1958 წლიდან მუშაობდა კინოსტუდია "ქართულ ფილმში" დამდგმელ რეჟისორად. 1983–1988 წლებში ხელმძღვანელობდა თბილისის სახელმწიფო თეატრალური ინსტიტუტის კინოსარეჟისორო სახელოსნოს. მისი ფილმები ნაჩვენები იყო არაერთ საერთაშორისო კინოფესტივალზე, მათ შორის, კანში, ბერლინში, ვენეციაში, ტოკიოში, სან-რემოში, ჟენევაში. 1999-2004 წლებში იყო საქართველოს საგანგებო და სრულუფლებიანი ელჩი ევროსაბჭოში. არის რამდენიმე წიგნის ავტორი, გამოცემული აქვს პოეზიის თარგმანების რამდენიმე კრებული.

სინფოსისი

ცხოვრება  შეხვედრა თუ განშორებაა? ქართველი რეჟისორი ლანა ღოღობერიძე ამ კითხვას სვამს ფილმის დასაწყისში:  მინიატურული ფილმივით ჩანს, როგორ არის ჩახუტებული დედამისი ნუცა  პატარა ლანასთან.  ღოღობერიძეების ინტელექტულთა და ხელოვანთა ოჯახში კინოწარმოება სამ თაობის მიჰყვება. ნუცა ღოღობერიძე იყო საქართველოს პირველი ქალი რეჟისორი. ნუცამ ათი წელი გაატარა  გულაგის ციხეში და სიცოცხლის ბოლომდე მოწყვეტილი იყო შემოქმედებითი პროცესებისგან. ქალიშვილ სალომე ალექსისთან ერთად ლანა ღოღობერიძე იწყებს ნუცას ცხოვრების ნაწილის თავმოყრას. პოულობენ მის დაკარგული ნაწარმოებებს ბუბა (1930) და უჟმური (1934). ლანა თავისი წინა ფილმების გადასაღებ მოედანზე, გადამღები ჯგუფის ოჯახით გარშემორტყმული: კინოს გადაღება, როგორც ზრუნვისა და სინაზის კოლექტიური პრაქტიკა. მისი ფილმი ერთდროულად არის ავტობიოგრაფია, სიყვარულის დეკლარაცია და მწუხარების პროცესი - ლანას მემკვიდრეობა, რომელიც ასევე შეიცავს დედის შემოქმედებასაც, რომელიც იყო მისთვის ინსპირაცია რომ ჩამოყალიბებულიყო ძლიერ, თავისუფალ ქალად იმ რთულ პერიოდში.  

სინოფსისი

მარიტა საქართველოს პატარა სოფელში ჩადის დეიდასთან საცხოვრებლად. იქ გაიცნობს ღარიბ ახალგაზრდას, გედიას და შეუყვარდება. მაგრამ მის ნათესავებს გადაწყვეტილი აქვთ გოგონა  ადგილობრივ მდიდარ კაცზე დააქორწინონ...

სინოფსისი

ოპერის თეატრის ორკესტრანტი გია, ერთი შეხედვით, ნიჭიერი, გულისხმიერი და საქმიანი კაცია – უამრავ ადამიანს იცნობს, ცდილობს ყველას დაეხმაროს, მუდამ სადღაც ეჩქარება, ვიღაცას რაღაცას პირდება — ძმა-ბიჭებს, გოგონებს, მოხუცებს, სტუმრებს, უცნობს თუ ნაცნობს, მაგრამ კვალს არსად ტოვებს, მნიშვნელოვანს არაფერს ქმნის. მოფუსფუსე ახალგაზრდის ცხოვრება უქმად, წვრილმანებში იხარჯება, ვერც საკუთარ თავს რგებს, ვერც სხვას. გიას სიკვდილიც ისეთივე უაზროა, როგორც მის მიერ დახარჯული ყოველი წუთი.

სინოფსისი

დაფუძნებულია ლეგენდაზე, რომელიც მოგვითხრობს ქართველი ხალხის განმეორებით მცდელობებზე, აეშენებინათ ციხე დამპყრობლების წინააღმდეგ. ციხე აგრძელებს ნგრევას მანამ, სანამ მკითხავი არ იხსენებს წინასწარმეტყველებას:  ახალგაზრდა უნდა ჩააყოლონ ცოცხალი, კედელი რომ აშენდეს.